Meisje: ‘oh my days, i have such a headache, don’t know where it came from’
Jongen: Too bad, take a Paracetamolletje when we get back home.
Meisje: Yeah, good idea. And UCH i am sooo not in the mood for that barbecue tomorrow.
Maar dat zal vast heel gezellig worden.
Jongen 2: Zal wel goedkomen. Word vast gezellig. Zullen we gaan?
Vraag jij je ook af wat het bovenstaande nou precies betekent? Let me explain. Ik loop in de garage naar mijn auto, achter het bovenstaande groepje, en overhoor het gesprek. Bij de klakkeloze omschakeling naar het Nederlands verstap ik mij en, rest mij eigenlijk alleen maar de vraag; Why are you talking in English babes.
Ik werk midden in Amsterdam, waar de HME grossiert, de jaren 90 vintagebroek met Carhartt jas of yoga broek met witte Nike sokken de enige acceptabele #outfitoftheday is en ik continously word geconfronteerd met paren of groepen die in het compleet Engels communicaten om daarna feilloos over te gaan in het (Amsterdamse) ABN.
En elke keer sta ik weer verbaasd te kijken als de switch word gemaakt. Helemaal wanneer er een vraag in het Engels word gesteld, ik in mijn iets beter dan fonetisch English reageer om daarna een opvolgende vraag in het Nederlands te krijgen. Makes your pants fall of.
En toch, verengelsing van onze vocabulary has been a long time coming. Al decades gebruiken reclames en, tegenwoordig influencers ( klinkt ook gaar in het Nederlands; Beïnvloeders ) steeds meer strategically popular words om zinnen, websites en promotions beter te laten klinken.
Hollywoodisering sells.
In een wereld die steeds dichter bij elkaar komt door nieuwe technology en het Engels als één van de steady talen die het makkelijk maakt om international te kunnen communicaten is het niet meer dan logisch dat het Engels zich verstrengeld in het Nederlands maar, voelt het toch vreemd om Nederlanders in het Engels te horen praten onderling. Het voelt niet echt aan als een multicultural melting pot met een hoop foreign collega’s just chatting about life and work or friends we’ve met abroad to connect with maar, meer als haver capu’s drinkende basics, just following a trend trying to sound posh.
Laat ik niet TE Judgy zijn want ook ikzelf gebruik met regelmaat Engelse woorden in mijn zinnen. Maar, dat is het gebruik van een random woord, waar ik geen complete zinnen of gesprekken heb. Dit temeer aangesterkt doordat ik een kleine five years voor een Engels bedrijf heb gewerkt waar de communication naar de gaffer toe en met sommige collega’s altijd in het Engels was.
side note: Wij spreken verschrikkelijk Amerikaans Engels waardoor i regularly got confronted by my use of American words.
En ik snap het, Nederlandse taalvirtuozen zullen mij nu het liefst een mes tegen de keel zetten maar, in het English, you know, stuff just sounds better. There i said it! English sells!
Behalve dan als het compleet fonetisch allá Louis van Gaal eruit komt.
PS: Mocht je nog eens heel hard willen lachen om de meest banale Nederlands – Engelse uitspraken kan ik het boek; I always get my sin zeker recommenden.
