Pakkende titel. Bedacht door mijn dochter die laatst met haar vingers in haar oren zat en het bovenstaande uitsprak. Hetgeen voor de meeste ouders of een lachwekkend tafereel is of, op het laatste randje van hun geduld. Terwijl we onze drie Tasmaanse duivels eindelijk op de achterbank van de auto hadden, we een aantal ruzietjes…
Heb je het dan allemaal al opgegeven ?
Daar zit je dan, een eindje van mij weg, heerlijk onderuitgezakt op een bankje halfslachtig te kijken naar het zelfde schouwspel als ik. Mijn capuchon op, beschermend tegen de koude windvlagen, laat dat mij juist toe jou onopvallend te bekijken. Je leid mij al een paar minuten af en laat mijn hersenspinsels doordraaien. Ik heb…